W-woorden

Waller, M.J. – Werd bij de oprichting in 1882 de eerste voorzitter (1882-1887) van de Nederlandse Schaatsenrijders Bond, de voorganger van de huidige KNSB. Hij kwam voort uit de gelederen van de Amsterdamsche Skating Club.

Weense school – Toen Jackson Haines in 1868 in Wenen zijn kunsten vertoonde, moet dat ingeslagen zijn als een bom. Hij kwam op het juiste moment, want de gegoede stand van Wenen was in de ban van de wals op de tonen van Richard Strauss. De balletdanser van oorsprong moet weinig moeite gehad hebben zijn kunnen op het ijs te etaleren op de tonen van de Weense wals. Daarmee heeft hij de basis gelegd voor een vrije manier van bewegen over het ijs, die aanvankelijk paarrijden en later ijsdansen zou gaan heten. Deze vrije bewegingen die werden samengevat onder de noemer 'Weense school' stonden lijnrecht tegenover de voorgeschreven, ingehouden bewegingen van het rijden van verplichte figuren zoals bij de Engelse school of English style.

Wereldkampioenschappen hardrijden - Er worden afzonderlijke wereldkampioenschappen gehouden in drie categorieën: sprint, afstanden, allround. Als voorbereiding op de wereldkampioenschappen afstanden wordt een uitgebreide bekercompetitie (world cup) georganiseerd.

Werelduurrecord - Al in 1888 werd het eerste werelduurrecord gevestigd. Het was de befaamde Engelse hardrijder Charles G. Tebbutt, die in een uur 22 km en 591 meter reed. Sindsdien is het werelduurrecord achttien keer scherper gesteld; voor het laatst op 15 maart 2007. Toen reed de Nederlandse marathonschaatser Casper Helling in Salt Lake City (USA) op het ijs van de Olympic Oval in een uur 41 km, 969 m en 10 cm. Daarmee nam hij het record over van Henk Angenent, die in 2004 op het ijs van Calgary (CAN) 41 km, 669 m en 49 cm liet noteren.

West-Friese schaatsen - In West-Friesland werd gebruik gemaakt van een bijzonder model schaatsen dat direct kan worden herkend: een brede hals en aan de bovenkant daarvan terugbuigend hout. Het model moet al eind 18e, begin 19e eeuw bestaan hebben, want de namen van de smid of smeden die ze ooit hebben bedacht zijn niet bewaard gebleven. Toch moet er voldoende vraag naar zijn geweest, want de hierbij getoonde schaatsen werden eind 19e eeuw in een Duitse schaatsenfabriek gemaakt. Het verhaal gaat dat dit soort schaatsen in Volendam met een walmende kaars werden beroet. Uit catalogi van Duitse schaatsenfabrikanten blijkt echter dat ze daar beroet en al werden gemaakt en aangeboden. De afgebeelde schaats is zo'n importproduct.

Whittlesey runners - Synoniem voor fen skates. Het Whittlesey Mere was tot het begin van de 20e eeuw een meer van circa 1000 ha, waarop heel wat wedstrijden hebben plaatsgevonden. In het aan het meer gelegen plaatsje Whittlesey heeft rond 1700 waarschijnlijk een goede smid gewoond die het model van de fen skates heeft ontwikkeld. Whittlesey wordt vaak fonetisch verbasterd tot Whittlesea. Let op het naar vorenlager wordende schaatsijzer, waardoor de druk op het ijzer voorin komt te liggen.

Wichers de Salis-schaatsen – Eind 19e eeuw ontwierpen de heren Van Buttingha Wichers en De Salis een schaatsmodel dat kan worden gezien als een vieligheidskrulschaats. Het ging om lichte schaatsen met achter de hak eindigende korte ijzers en aan de voorzijde een rudimentair krulletje. Naar hun ontwerpers werden deze schaatsen aangeduid als model-Wichers de Salis. Om de schaats geschikt te maken voor hardrijden werd het krulletje al spoedig in het hout ingebed en het schaatsijzer aan de achterzijde verlengd. Bovendien werd de voetstapel van een naar de schoenzool gevormd voetbed voorzien om het contact met de schaats te verbeteren. Om de schaats zo licht mogelijk te maken werd het hout van de voetstapel waar mogelijk verjongd (geminimaliseerd). De nieuwe schaatsen werden aangeprezen als Verbeterde Wichers de Salis-schaatsen.

Wiener Eislauf-Verein - De Wiener Eislauf-Verein (WEV) werd in 1867 opgericht door de heer Arthur baron Löwenthal, die ook de eerste voorzitter was. De heer dr. Heinrich Bach was verantwoordelijk voor de statuten en werd tweede voorzitter. De WEV werd het centrum van de ontwikkeling van het kunstrijden op het Europese continent. Internationaal bekende kunstrijders werden uitgenodigd voor het tonen van hun kunnen en er werd een eigen wijze van rijden ontwikkeld, die bekend zou worden als de Weense school. Ook heeft de WEV een belangrijke rol gespeeld bij het ontstaan van de Wiener Eisrevue door in de herfst van 1936 voor het eerst een programma te presenteren waarin alle optredens pasten bij de rode draad van een centraal thema.

Wiener Eisrevue - De Wiener Eisrevue was het eerste grote professionele ijsrevuegezelschap dat binnen en buiten Europa de wereld ijsshowvermaak op het allerhoogste niveau bood. De show, die vanaf de oprichting in 1945 in Wenen onder de bezielende leiding van Will en Edith Petter stond, stond in de traditie van de Weense school. De Wiener Eisrevue is dan ook altijd nauw verbonden geweest met de Wiener Eislauf-Verein. De eerste voorstellingen vonden plaats op het terrein van deze ijsclub en jarenlang gold de Wiener Eisrevue als een van de belangrijkste stimulators en sponsors voor de opleiding van Oostenrijkse kunstrijd(st)ers. De Wiener Eisrevue was bekend om het Wiener Eisballet dat operette-achtige shows uitvoerde waarvoor de muziek jarenlang werd geschreven door niemand minder dan Robert Stolz. Het ballet werd aangevuld met trekpleisters van internationale allure, zoals Emmy Puzinger, Fernand Leemans, Eva Pawlik, Rudi Seeliger, Ingrid Wendl, Marika Kilius, Hans-Jürgen Bäumler, Manfred Schnelldorfer en 'onze eigen' Joan Haanappel. Op het toppunt van de goede jaren omvatte de crew meer dan 400 personen. Het gezelschap heeft bijna 30 jaar bestaan. Tegen het einde van de jaren-60 werd het steeds moeilijker het hoofd financieel boven water te houden en in 1971 werd het gezelschap tenslotte opgeheven en overgedaan aan de concurrent van Amerikaanse origine, Holiday on Ice.

Wierda, Ubel (1852-1920) - Was begin-1900 voorzitter van de afdeling Den Haag van de Zuid-Hollandsche IJsvereeniging. Hij was een inventief man die in elk geval twee uitvindingen op zijn naam heeft staan: het omniplex systeem en het reddingsklosje.

Winterkermis – Ten tijde van de kleine ijstijd werden de jaarlijkse kermissen ook op het ijs gehouden. Het ijs was zo sterk dat behalve de wafel- en oliebollenkramen ook de mallemolens het ijs op gingen. Het spreekt vanzelf dat ook kwakzalvers, poppenkastspelers, goochelaars, kunstenmakers en muzikanten zich niet onbetuigd lieten. Iedereen probeerde zo in de slappe wintertijd toch nog een paar centen te verdienen.

Wisselschaatsen – Het idee om gemakkelijk van schaatsijzer te kunnen wisselen, is al van rond 1900. Kijk bijvoorbeeld eens onder omniplex systeem. Het principe kwam rond 2000 opnieuw in de belangstelling toen de vermaarde marathonschaatser Jan Maarten Heideman een paar schaatsen introduceerde waarvan de ijzers tijdens het rijden kunnen worden vervangen, bijvoorbeeld omdat een ijzer tijdens de rit is beschadigd. Hij maakte hiertoe gebruik van schoenen die het bovendien mogelijk maakten om er, in plaats van ijzers, een soort slof onder aan te brengen. Daardoor kon hij doorgaans sneller starten dan de meeste van zijn collega's. Zie ook het Heideman systeem